Żyjemy w czasach dynamicznego rozwoju medycyny akademickiej, której fundamenty wykorzystuje medycyna osteopatyczna- osteopatia. Medycyna jest obecnie rozwinięta jak nigdy dotąd. Dostępne są lekarstwa, terapie i operacje prawie na wszystkie choroby i dolegliwości. Jednak w większości gabinetów lekarskich i szpitali leczy się tylko poszczególne części organizmu: np. głowę, plecy, żołądek.
A gdzie szukać specjalisty, który zajmie się leczeniem całego człowieka?‚ pytają coraz częściej pacjenci.
Tu z pomocą przychodzi osteopatia.
Osteopatia nie jest nową, wątpliwą metodą leczenia, lecz kompleksowym systemem diagnozowania i leczenia pacjenta, opartej na solidnym funda męcie. Osteopaci muszą dysponować rozległą wiedzą medyczną, zwłaszcza w zakresie anatomii i fizjologii. Oprócz tej wiedzy duże znaczenie dla osteopaty ma embriologia.
Znajomość rozwoju organizmu oraz jego poszczególnych tkanek i narządów w fazie embrionalnej jest ważną podstawą, która pozwala lepiej zrozumieć wzajemne powiązanie różnych funkcji organizmu oraz powstawanie dysfunkcji.
Zapraszamy do niezobowiązującej rozmowy z naszym koleżankami w recepcji. Zadzwoń teraz 695 044 442
lub napisz mail
Metody terapii osteopatycznej nie są niczym więcej niż zestawem narzędzi. Osteopata o odpowiednich umiejętnościach może za ich pomocą wpływać na elementy strukturalne, które warunkują prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Co to jest osteopatia – założenia
Osteopatia cechuje się całościowym (holistycznym) podejściem do ludzkiego organizmu, który traktowany jest jako spójna jedność. Jego budowa jest ściśle powiązana z zachodzącymi w nim procesami, włącznie z płaszczyzną duchowo-psychiczną oraz strukturalno-fizyczną. Zgodnie z założeniami osteopatii, organizm dysponuje własnymi mechanizmami autoregulacyjnymi i procesami samoleczniczymi, które bezpośrednio z siebie wynikają.
Zasady pracy osteopaty
Zadaniem osteopaty nie jest walka z chorobami, a przede wszystkim utrzymywanie stanu zdrowia pacjenta. Dzięki odpowiedniej wiedzy medycznej oraz rozwiniętych umiejętnościach palpacyjnych, specjalista tego typu jest wstanie rozpoznać wiele istotnych zmian w organizmie. Jeżeli nie zostaną one leczone, mogą doprowadzić do przeciążeń, urazów oraz schorzeń określonych układów i narządów. Osteopata ma skłonić organizm, żeby sam sobie pomógł. Osteopata w pierwszej kolejności bada struktury organizmu i wyszukuje potencjalne uszkodzenia, np. stwardnienie tkanki, zablokowanie stawu lub niedostateczne ukrwienie określonych rejonów ciała lub narządów. Sama terapia polega na dawaniu minimalnych impulsów, które usuwają zastoje w krwiobiegu, układzie limfatycznym oraz nerwowym i w ten sposób pobudzają organizm do przezwyciężenia zaburzeń.
Zapraszamy również do lektury naszego artykułu na temat terapii czaszkowo krzyżowej.
Osteopatia – bezpieczeństwo dla pacjenta
Terapia przeprowadzana zgodnie z koncepcją osteopatyczną jest całkowicie bezpieczna oraz nieinwazyjna. Wykorzystywane w niej techniki zawsze dobierane są zgodnie z aktualnym stanem pacjenta i nie wywołują żadnych efektów ubocznych. Dzięki odpowiednim zdolnościom komunikacyjnym osteopata może zbudować bardzo dobrą relację z pacjentem, niezbędną w złożonym procesie terapeutycznym. W razie jakichkolwiek problemów, jest również w stanie skierować chorego do odpowiedniego specjalisty.
Osteopatia – metody pracy osteopaty
Wyróżnia się trzy podstawowe metody pracy w praktyce osteopatycznej. Osteopatia strukturalna przeprowadzana jest w przypadku zaburzeń wzorców postury, patologicznych napięci mięśni oraz zablokowanych stawów. Osteopatia trzewna obejmuje przede wszystkim pracę na narządach wewnętrznych, wykonywaną poprzez powłoki skórne. Osteopatia czaszkowo-krzyżowa dokonywana jest natomiast na ruchomości kości czaszki względem niej oraz kości krzyżowej. Obejmuje również uruchamianie wymaganego przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego.
Jak i gdzie powstała osteopatia?
Medycyna osteopatyczna ma swoje początki jeszcze w 1874 roku. Została ona zdefiniowana przez amerykańskiego lekarza, Andrew Taylora Stilla. Początkowo terapia funkcjonowała jako ulepszenie medycyny konwencjonalnej, jednak z czasem opracowana została indywidualna koncepcja. Aby odróżnić ją od podstawowej doktryny lekarskiej, Still wyodrębnił tytuł doktora osteopatii. Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii założone zostało w 1897 roku, a w ciągu następnych dwudziestu lat powstało sześć profesjonalnych szkół osteopatycznych.
Co leczy osteopatia?
Wskazaniem do skorzystania z usług osteopaty są silne zespoły bólowe kręgosłupa i układu kostno-stawowego, schorzenia układów, zespoły bólowe, wady postawy, stany powypadkowe i pourazowe, a także zespoły lękowe, psychosomatyczne czy depresje. Osteopatia może być skuteczna zarówno u dorosłych, jak i dzieci. U najmłodszych stosuje się ją w przypadku urazów okołoporodowych, a także zaburzeń rozwoju psychomotoryki i koordynacji. Stosuje się również profilaktykę okołoporodową u kobiet w ciąży.
Osteopatia przeznaczenie
Osteopatia przeznaczona jest przede wszystkim dla osób, w przypadku których medycyna tradycyjna nie jest w stanie zapewnić pożądanej efektywności leczenia. Nie przeciwstawia się medycynie konwencjonalnej, ponieważ stanowi jej doskonałe uzupełnienie. Pacjenci mogą odnieść korzyści z terapii osteopatycznej zarówno w zakresie profilaktycznym, jak i okresie rehabilitacyjnym, rekonwalescencyjnym czy pooperacyjnym. W każdym z tych przypadków może skutecznie przyczynić się do przyspieszenia naturalnego procesu samoleczenia.